Bir iş ile ilgilenirken sürekli yeni bir şeylerin ilginizi çekmesi sonucu, başladığınız iş ve arada dikkatinizi çeken diğer işlerin hiç birini tamamlayamadığınız mutlaka olmuştur. Yakın bir zamana kadar, sürekli bu şekilde yaşıyor, bir çok şeyi tamamlayamıyor ve uzun bir süre geçtikten sonra yarım kalan işlerim aklıma geldiğinde veya o iş ile ilgili bir şey gördüğümde canım sıkılıyor ve motivasyonum düşüyordu. *** Kızım ile yoğun zaman geçirmeye başladıktan sonra, bendeki olumsuzlukların kendisinde olmaması için çabalarken, ben de bir çoğundan kurtuldum diyebilirim. Şu anda kendisine bir şeyler söylerken; hiç bir işi yarım bırakmadığımı, başladığım işi bitirmediğimde ise rahat edemediğimden bahsediyorum.
Yaklaşık 2 yıl önce depremler ile ilgili konuşmaların azaldığı dönemde, deprem çantası hazırlamak için kendime bir liste yaptım. Listede olması gereken bilindik malzemelerin yanı sıra telsizde bulunuyordu fakat telsizlerle ilgili en ufak bir bilgim yoktu. Bu durumdan kısa bir süre önce veya sonra arkadaşımın aracında gördüğüm el telsizinin de dikkatimi çekmesiyle bir Baofeng UV-5X edindim. Zor olanı en başta yaptığımı düşünsem de, yaptığım işin amatör telsizcilik ile ilgili en kolay işlerden birisi olduğunu kısa bir süre sonra anladım. Bu işin lisansı, rölesi, anteni gibi bir sürü detay var. Ben daha yola bile çıkmadan, yolun başına geçip “vay be, ne uzun yol” diye hayretler içerisinde bakıyorum.
Bir yandan cihazın özelliklerini anlamaya çalışırken, bir yandan da rölelerle ilgili araştırmalar yapıyorum fakat nafile. Denediğim frekanslardan ses gelmiyor. Offset, tone gibi değerleri bilmediğimin bile henüz farkında değilim.
Yanımda taşımanın yasal olmadığını bile bile, araç muayenesi için Esenyurt bölgesine gidip, sıcakta sıkıntılı bir şekilde beklediğim esnada Esenyurt’ta bulunan bir röleye bağlandım ve otomatik olarak tekrarlanan anonsu yakaladım. Sonrasında, (şu anda çağrı işareti ve ismen tanıdığımı düşündüğüm birisi) çağrı işaretini söylerek, bir anons geçti. Aşırı heyecanlıyım, telsizden ses geliyor.
Mandala dokunmamın etik olmayacağını, üstüne üstlük saygısızlık olabileceği düşüncesiyle, duyduğum çağrı işaretini Google’da arattım ve ilgili kişiye bir yerlerden mesaj gönderdim. Herhangi bir nedeni olmayabilir veya bir konuda bilgi istemiş olabilirim fakat gelen cevabın çağrı işaretimin olmayışıyla ilgili nasihatler olmasıyla soğudum. Karşı tarafı ukala, kendimi ise biraz ezilmiş hissettim. Kötü bir his.
Simplex yeterli olacaktır diye düşünüp, bir de Baofeng UV-5R satın aldım. Kızımla kısa mesafe Simplex görüşmeleri yapıyor, işlerini yalnız başına yaparak kendisine olan güvenin artmasını sağlamaya çalışırken, keyifli bir şekilde de birbirimize bağlı kalıyorduk. Kampta, havuz soyunma odasında, ev içerisinde odadan – odaya iletişimimizi telsizle sağlamaya başladık. Ne röle var aklımda, ne de deprem. Şarjlarımızı dolduruyor, etliye – sütlüye karışmadan görüşmelerimizi yapıyoruz ve benim bilgim hala 0’ın altındaymış, çok geç anladım.
Telsizlerden birini kaybetmemin ve bulma ihtimalimin hepten azalmasıyla yeni bir telsiz ihtiyacı hissettim ve Letgo üzerinden bir Baofeng UV-82 edindim. Cihazı satan kişi hiç kullanmayıp, sadece bataryasını doldurduğunu söylemişti fakat cihazı açmam ve Kayışdağı olduğunu sonradan anladığım röleden anonsların gelmeye başlamasıyla, her şey tekrar alevlendi.
***
Sınava girip bir çağrı işareti almanın çok zor olmadığını düşünen onlarca insan olduğuna eminim fakat en son ehliyet sınavına girdiğimi ve aradan uzun yılların geçtiğini düşünüp, başarısız olma ihtimalimden dolayı sınava girmeye korkuyordum. Sınavın kolay olduğundan, senelerdir aynı soruların çıktığından falan bahsediliyor fakat 390 soruya çalışıp, sonuçlarını öğrenmek bana ölümle eş değer bir durum gibi geliyordu. Ek olarak başarısızlığı hazmedemiyor oluşumdan dolayı, yıllardır herhangi bir girişimde bulunmadığım fobisini de düşünürsek, benim için gerçekten zor bir durum olarak kalmaya devam etti.
Başarısız olmaktan korkan çok insan vardır fakat başarısız olma ihtimalinden dolayı bir işe başlamayan, cesaret edemeyen insan sayısı sanırım çok daha azdır, ben o azınlığın bayrak taşıyanıyım. Görsel
Kulak ucuyla pandemi nedeniyle sınavların uzaktan yapıldığı ile ilgili bir şey duydum, daha doğrusu bir çok bilgiyi birbirine bağlayıp bu şekilde yorumladım ve KEGM sitesinde e-Sınav gibi bir ibare de görünce, hiç düşünmeden kayıt olup, kısa bir değerlendirme süresi sonrasında harcımı yatırdım. Harç, devlet bankasından yatırılıyor olsaydı büyük ihtimalle o da kalırdı fakat kredi kartıyla kolay bir şekilde halloldu.
Bu esnada evde telsiz dinlemenin, evde ses olsun diye yaptığım şeylerden farklı olarak keyif verdiğini fark etmem, olaya olan merakımı da arttırdı. Evet, kuşlarımız, kedimiz ve çiçeklerimiz var fakat bu diğerlerinden daha canlı, gerçek insan sesi. Herkes, güzel vakit geçirmenin yanı sıra, bir afet esnasından faydalı olma ihtimallerinden dolayı bu hobilerini sürdürüyor. Saygının ve terbiyenin maksimum seviyede olduğu, uyarıların bile büyük nezaketle yapıldığı, bir işi sadece sevdiği için yapan onlarca/yüzlerce kişinin bulunduğu bir ortamda bulunmayı kim istemez, düşünemiyorum.
Uzaktan sınav ile ilgili duyduğum bilgi tamamen yanlıştı. Pandemi nedeniyle sınavlar uzaktan yapılmamış, bir dönem sınav iptal edildikten sonra sınavlar MEB’e devredilmiş ve e-Sınav merkezlerinde yapılmaya başlanmıştı fakat istemeden de olsa ben bir yola çıkmıştım ve başladığım işi bitirme konusunda artık kararlı birisiydim.
Yaklaşık 2 gün içerisinde 390 sorunun 370’ini ezberlemiş, sınava kadar unuturum korkusuyla sürekli olarak tekrarlar yapmaya başlamıştım fakat sorularla ilgili en ufak fikrim yoktu, sadece şıkları ezberlemiştim. Şıkların karıştırılabilme ihtimalinden dolayı, KEGM’nin paylaştığı dökümanlardan çalışıyor, şıkları karışık olan fakat soruların tamamının olmadığını düşündüğüm bir sitede pratik yapıyordum. Kafamda soru işaretiyle 10 günün geçmesini bekleyeceğime; 390 sorununtamamını internet ortamına aktardım ve içimin rahat etmesi için şu anda Sınava Hazırlık bölümünde göreceğiniz sayfayı, biraz WordPress, biraz eklenti biraz da sabır ile hazırladım ve çalışmaya doğruluğunda emin olduğum bir mecrada devam ettim. Bu esnada telsiz dinliyor oluşum ve telsize olan ilgimin artması farklı, sınavda başarısız olma ihtimalim ise çok daha farklı bir şey. Yani bu çabamın sebebi telsiz değil, sınavda başarısız olma ihtimalim. B sınıfı almaya bile tahammülüm yok.
Soruları internet sitesine aktarırken aynı soruları tekrar ediyor ve telsiz dinliyor oluşumdan dolayı, konuşulanlar ve sorularda geçen terimlerin ilgimi çekmesiyle adım attığım yolda, ürkek adımlarla ilerlemeye başladım. Bu işi bilirkişi seviyesinde bilen bir çok kişi soruları ezberlememizin yeterli olabileceğinden bahsediyor olsa da, biraz da kızıma örnek olmak amacıyla detaylar konusunda ilerlemeye başladım.
Şu anda kısa dalga da dinleyebileceğim, sabit bir telsiz bakıyorum. Ev, araç ve yazlık ev için 3 ayrı cihaz almam büyük bir maliyet oluşturacağından dolayı; tek bir cihazı 3 günden fazla zaman geçireceğim noktalarda; ev, kamp ve yazlık evde kullanmayı planlıyorum. Tabii 2 çatı ve kamplarda kullanmak üzere seyyar bir anten temin etmem gerekiyor.
Site belki çok gerekli değildi diye düşünüyor olsam da, telsiz konusunda adım adım öğrendiğim bilgileri, kendi seviyemde insanlar için aynı acemilikle, yani aynı dille aktaracak olma düşüncesi, senelerdir hobilerim ve ilgili olduğum konular ile ilgili bilgilerin bir araya toplanması düşüncesi sonucu başladım. Bu konu ile ilgili kaynakların da bir çoğu video şeklinde, bunların yazıya çevrilmesi planlarım arasında. Yani Google’da arayarak erişilebilen kaynak sayısı sınırlı. Google hala video içerisinde geçen konuşmalar arasında arama yapamıyor. Bu konuşmaların yazıya dönüştürülmesi, bir çok kişi için faydalı olacaktır. Olumsuz eleştirinin kendimi başarısız hissettireceği düşüncesi ve yukarıda bahsettiğim başarısız olma korkusu sebebiyle yıllardır sadece kendime yazıyorum. Artık yazılanları evrene gönderme zamanı da geldi. Olumsuz eleştirilere de açılmam gerekiyor. İlk tepkinin, bu yazıyı okuyan birisinden de geleceğine neredeyse eminim.